ISO 9660, 1988 yılında optik disk ortamları için yayınlanan bir dosya sistemi standardıdır. Uluslararası Standardizasyon Örgütü (ISO) ve Uluslararası Elektroteknik Komisyonu (IEC) tarafından CD-ROM'lar için standart bir dosya sistemi tanımlamak üzere geliştirilmiştir. Amaç, farklı platformlar ve işletim sistemleri arasında veri disklerinin birlikte çalışabilirliğini sağlamaktı.
Bir ISO 9660 diski, diğer dosya sistemlerine benzer şekilde, dizinler ve dosyalardan oluşan hiyerarşik bir ağaç yapısında veri içerir. En üstteki dizine kök dizin denir. Dizinler ve dosyalar, kök dizinden başlayan bir yol kullanılarak referans alınır. Kök dizin de dahil olmak üzere her dizin, içindeki dosyalar ve alt dizinler hakkında meta veri sağlayan bir dizi dizin girişi içerir.
ISO 9660, dosya sistemi yapısının çeşitli temel yönlerini ve sınırlamalarını tanımlar:
- Dosya adları, nokta ile ayrılmış 3 karakterlik bir uzantı ile en fazla 8 karakter uzunluğunda olabilir. Dosya adları, büyük harf A-Z, rakamlar 0-9 ve alt çizgi içermelidir. Dosya adı uzunluğu ve karakter kısıtlamaları, geniş uyumluluğu sağlamaya yardımcı olur.
- Dizin adları da benzer şekilde 8 büyük harfle ve alt çizgiyle sınırlandırılmıştır. Dizin adları ayrıca 8 seviye derinlikle sınırlandırılmıştır.
- Herhangi bir dosya veya dizine giden tam yol uzunluğu 255 karakterle sınırlıdır. Yol ayırıcıları eğik çizgiyi (/) kullanır.
Bir ISO 9660 diski, 16 sistem alanı sektörüyle başlar, ardından en fazla 2048 sektör hacim tanımlayıcısı gelir. Hacim tanımlayıcıları, temel meta verileri içeren birincil hacim tanımlayıcısı da dahil olmak üzere diskin yapısı ve içeriği hakkında bilgi sağlar.
Birincil hacim tanımlayıcısı 16. sektörde görünür ve disk hacmi adı, yayıncı tanımlayıcısı, veri hazırlayıcısı, telif hakkı, özet ve hacim oluşturma/değiştirme/son kullanma tarihleri gibi bilgiler içerir. Ayrıca yol tablosu boyutunu ve konumunu, kök dizin konumunu ve ek hacim tanımlayıcılarına referansı belirtir.
ISO 9660 diskleri, dizin gezintisini ve aramalarını optimize etmek için yol tabloları kullanır. Yol tabloları, dizin hiyerarşisinin bir dizinini sağlar ve küçük harf adları kullanan dizinler (L tipi yol tablosu) ve büyük harf ve özel karakter adları kullanan dizinler (M tipi yol tablosu) için ayrı tablolar i çerir. L tipi yol tablosu isteğe bağlıdır ancak çoğu diskte kullanılır.
Her yol tablosu girişi, dizin kaydının konumunu, kök dizinden dizin seviyelerinin sayısını ve dizinin adını içerir. Bu, dizin sektör sektör ayrıştırılmadan dizin ağacında verimli bir şekilde gezinmeye olanak tanır.
Bir ISO 9660 diskindeki dosyalar ve dizinler, her dizin içindeki dizin kayıt girişleri aracılığıyla referans alınır. Bir dizin kaydı, şu alanlar için meta veri alanları içerir:
- Dizin kaydının uzunluğu - Genişletilmiş öznitelik kaydı uzunluğu - Dosya/dizinin kapsamının konumu (sektör ofseti) - Dosya/dizinin veri uzunluğu - Kayıt tarihi ve saati - Dosya bayrakları (örn: gizli, dizin, ilişkili dosya) - İç içe geçmiş dosyalar için dosya birim boyutu - İç içe geçmiş dosyalar için aralık boşluğu boyutu - Hacim sıra numarası - Dosya tanımlayıcısının uzunluğu (dosya adı) - Dosya adı
ISO 9660, tüm verilerin salt okunur bir ortama kaydedildiği sanal bir dosya sistemi tanımlar. Bu nedenle, standart, mevcut bir ISO 9660 diskinin değiştirilmesi için hükümler içermez - disk her zaman salt okunur olarak kabul edilir. Değişikliklere ihtiyaç duyulursa, güncellenmiş dosyalar ve dizinlerle yeni bir disk görüntüsü oluşturulmalıdır.
ISO 9660 optik ortamlar için tasarlanmış olsa da, standart kullanan disk görüntülerine sabit sürücüler gibi diğer ortamlardan da erişilebilir. Birçok işletim sistemi, bir ISO 9660 disk görüntüsü dosyasını sanal salt okunur bir sürücü olarak bağlamayı veya özel dosya sistemi sürücüleri aracılığıyla disk görüntüsü içeriğine erişmeyi sağlar.
ISO 9660'a yönelik sonraki uzantılar, geriye dönük uyumluluğu korurken yeteneklerini genişletti:
- Rock Ridge uzantıları: Unix dosya sistemi semantiğinin ve bilgilerinin ISO 9660 disklerinde saklanmasına izin verir. Daha uzun dosya adlarına, daha derin dizin yapılarını ve ek dosya özniteliklerini etkinleştirir.
- Joliet uzantıları: Microsoft tarafından 64 karakter uzunluğuna kadar Unicode dosya adlarına izin vermek için belirtilmiştir. Joliet dosya adları daha geniş bir karakter aralığı kullanabilir ve UTF-16 formatında saklanır.
- El Torito: Önyüklenebilir CD-ROM'lar için bir özellik sağlayan, bir diskin önyüklenebilir olmasını sağlar ve önyükleme kodu ve önyüklenebilir disk görüntüleri içerebilir.
Optik diskler popülerliklerinin zirvesine kıyasla azalsa da, ISO 9660, salt okunur ortamlarda veri alışverişi için önemli bir standart olmaya devam etmektedir. Tasarımı, optik depolama kısıtlamaları dahilinde çalışırken bilgi işlem platformları arasında birlikte çalışabilirliği desteklemiştir. ISO 9660 formatını anlamak, CD/DVD arşivleri, disk görüntüleri ve işletim sistemi iç bileşenleri ile çalışanlar için değerlidir.
Dosya sıkıştırması, veri dosyalarının boyutunu verimli depolama veya iletim için azaltan bir süreçtir. Çeşitli algoritmaları kullanarak, veriyi sıkıştırmak için fazlalıkları belirleyip ortadan kaldırır, bu genellikle verinin boyutunu orijinal bilgiyi kaybetmeden önemli ölçüde azaltabilir.
İki ana dosya sıkıştırma türü vardır: kayıpsız ve kayıplı. Kayıpsız sıkıştırma, orijinal verinin sıkıştırılmış veriden mükemmel bir şekilde yeniden oluşturulmasını sağlar, bu da her bit verinin önemli olduğu dosyalar için idealdir, örneğin metin veya veritabanı dosyaları. Yaygın örnekler arasında ZIP ve RAR dosya formatları bulunmaktadır. Diğer yandan, kayıplı sıkıştırma, dosya boyutunu daha önemli ölçüde azaltmak için daha az önemli verileri ortadan kaldırır, genellikle ses, video ve görüntü dosyalarında kullanılır. JPEG ve MP3'ler, bazı veri kayıplarının içeriğin algılanan kalitesini önemli ölçüde düşürmediği örneklerdir.
Dosya sıkıştırması çok sayıda şekilde faydalıdır. Cihazlarda ve sunucularda depolama alanını korur, maliyetleri düşürür ve verimliliği artırır. Ayrıca, ağlar üzerinden dosya aktarım sürelerini hızlandırır, bu da özellikle büyük dosyalar için çok değerlidir. Ayrıca, sıkıştırılmış dosyalar bir arşiv dosyasına gruplandırılabilir, bu da birden çok dosyanın organizasyonunda ve daha kolay taşınmasında yardımcı olur.
Ancak, dosya sıkıştırmasının bazı dezavantajları vardır. Sıkıştırma ve sıkıştırmayı açma süreci hesaplama kaynakları gerektirir, bu da sistem performansını yavaşlatabilir, özellikle daha büyük dosyalar için. Ayrıca, kayıplı sıkıştırma durumunda, bazı orijinal veriler sıkıştırma sırasında kaybolur ve sonuçtaki kalite, tüm kullanımlar için kabul edilebilir olmayabilir, özellikle yüksek kalite talep eden profesyonel uygulamalar için.
Dosya sıkıştırması, bugünün dijital dünyasında kritik bir araçtır. Verimliliği artırır, depolama alanını korur ve indirme ve yükleme sürelerini azaltır. Bununla birlikte, sistem performansı ve kalite bozulma riski açısından kendi dezavantajlarına sahiptir. Bu nedenle, belirli veri ihtiyaçları için doğru sıkıştırma tekniğini seçerken bu faktörlerin farkında olmak önemlidir.
Dosya sıkıştırması, dosyanın boyutunu azaltma işlemidir, genellikle depolama alanını tasarruf etmek veya bir ağ üzerindeki iletimi hızlandırmak için kullanılır.
Dosya sıkıştırması, verilerdeki gereksiz bilgileri belirleyip çıkararak çalışır. İlk verileri daha küçük bir alanda kodlamak için algoritmalar kullanır.
Dosya sıkıştırmanın iki ana türü lossless (kayıpsız) ve lossy (kayıplı) sıkıştırmadır. Kayıpsız sıkıştırma, orijinal dosyanın mükemmel bir şekilde geri yüklenmesini sağlarken, kayıplı sıkıştırma, veri kalitesindeki bazı kayıpların maliyetine daha büyük ölçüde boyut küçültmeyi sağlar.
Popüler bir dosya sıkıştırma aracı örneği, ZIP ve RAR dahil olmak üzere birden fazla sıkıştırma formatını destekleyen WinZip'tir.
Kayıpsız sıkıştırma ile kalite değişmez. Ancak, kayıplı sıkıştırmada, dosya boyutunu daha da küçültmek için az önemli veriler çıkarıldığından kalitede belirgin bir azalma olabilir.
Evet, veri bütünlüğü açısından dosya sıkıştırması güvenlidir, özellikle kayıpsız sıkıştırmayla. Ancak, başka herhangi bir dosyada olduğu gibi, sıkıştırılmış dosyalar da zararlı yazılım veya virüsler tarafından hedef alınabilir, bu yüzden her zaman güvenilir bir güvenlik yazılımı bulundurmak önemlidir.
Neredeyse tüm dosya türleri sıkıştırılabilir, bu türler arasında metin dosyaları, resimler, ses, video ve yazılım dosyaları bulunur. Ancak, elde edilebilecek sıkıştırma seviyesi, dosya türlerine göre önemli ölçüde değişebilir.
ZIP dosyası, bir veya daha fazla dosyanın boyutunu azaltmak için kayıpsız sıkıştırmayı kullanan bir dosya formatı türüdür. ZIP dosyasındaki birden fazla dosya, tek bir dosyada etkili bir şekilde bir araya getirilir, bu da paylaşmayı kolaylaştırır.
Teknik olarak, evet, ancak ek boyut azaltma minimum veya hatta zararlı olabilir. Zaten sıkıştırılmış bir dosyayı sıkıştırmak, bazen sıkıştırma algoritması tarafından eklenen metadatanın neden olduğu boyut artışına neden olabilir.
Bir dosyayı açmak için genellikle bir açma veya açma aracına ihtiyacınız vardır, örneğin WinZip veya 7-Zip. Bu araçlar, sıkıştırılmış formatından orijinal dosyaları çıkarabilir.