Wyodrębnij plik ZSTD

Nieograniczone zadania. Rozmiary plików do 2.5GB. Za darmo, na zawsze.

Prywatne i bezpieczne

Wszystko dzieje się w Twojej przeglądarce. Twoje pliki nigdy nie dotykają naszych serwerów.

Błyskawicznie

Bez przesyłania, bez czekania. Konwertuj w momencie upuszczenia pliku.

Rzeczywiście za darmo

Nie wymaga konta. Brak ukrytych kosztów. Brak sztuczek z rozmiarem pliku.

Jaki jest format ZSTD?

Zstandard

ZSTD, skrót od Zstandard, to szybki i wydajny algorytm kompresji bezstratnej i format pliku opracowany przez Yann Collet w Facebooku. Został zaprojektowany tak, aby zapewniać wysokie współczynniki kompresji przy jednoczesnym zachowaniu szybkości kompresji i dekompresji, co czyni go odpowiednim do scenariuszy kompresji w czasie rzeczywistym i kompresji dużych zestawów danych.

Format ZSTD opiera się na połączeniu szybkiego etapu entropii i wydajnego etapu kompresji bezstratnej. Etap entropii wykorzystuje kodowanie entropii skończonego stanu (FSE) i kodowanie Huffmana, podczas gdy etap kompresji bezstratnej wykorzystuje wariant algorytmu LZ77 zwany kompresją słownikową Zstandard (ZDIC).

Jedną z kluczowych cech ZSTD jest jego zdolność do tworzenia i wykorzystywania słownika podczas kompresji. Słownik to wstępnie udostępniony zestaw danych, którego zarówno kompresor, jak i dekompresor używają do poprawy współczynników kompresji. ZSTD obsługuje dwa typy słowników: słowniki zdefiniowane przez zawartość i słowniki dostarczone przez użytkownika.

Słowniki zdefiniowane przez zawartość są automatycznie generowane przez kompresor ZSTD na podstawie danych wejściowych. Kompresor analizuje dane w celu zidentyfikowania powtarzających się wzorców i konstruuje słownik, który reprezentuje te wzorce. Słownik jest następnie używany podczas kompresji w celu zastąpienia powtarzających się wzorców odniesieniami do słownika, co skutkuje wyższymi współczynnikami kompresji.

Z drugiej strony słowniki dostarczone przez użytkownika są tworzone przez użytkownika i mogą być udostępniane między wieloma skompresowanymi plikami. Słowniki te są przydatne podczas kompresji podobnych lub powiązanych danych, ponieważ pozwalają kompresorowi wykorzystać istniejącą wcześniej wiedzę o wzorcach danych. Słowniki dostarczone przez użytkownika mogą znacznie poprawić współczynniki kompresji, szczególnie w przypadku małych plików lub plików ze wspólnymi strukturami danych.

ZSTD obsługuje wiele poziomów kompresji, od 1 do 22, przy czym wyższe poziomy oferują lepsze współczynniki kompresji kosztem wolniejszej prędkości kompresji. Domyślny poziom kompresji to 3, który zapewnia dobry balans między współczynnikiem kompresji a szybkością. ZSTD zawiera również specjalny poziom kompresji zwany „ultra”, który oferuje najwyższy współczynnik kompresji, ale ze znacznym wzrostem czasu kompresji.

Format ZSTD składa się z nagłówka, po którym następuje jedna lub więcej skompresowanych ramek. Nagłówek zawiera metadane dotyczące skompresowanych danych, takie jak identyfikator słownika, rozmiar okna i liczba ramek. Każda skompresowana ramka jest niezależna i może być dekompresowana osobno, co umożliwia równoległą dekompresję i losowy dostęp do skompresowanych danych.

Skompresowane ramki w ZSTD wykorzystują kombinację bloków literałów i bloków sekwencji. Bloki literałów zawierają surowe, nieskompresowane dane, podczas gdy bloki sekwencji zawierają odniesienia do słownika lub wcześniej widzianych danych. Bloki sekwencji są kodowane za pomocą kodowania FSE lub Huffmana w celu zminimalizowania rozmiaru odniesień.

ZSTD wykorzystuje kilka technik w celu poprawy wydajności i szybkości kompresji. Jedną z takich technik jest użycie tablicy skrótów do szybkiego lokalizowania pasujących sekwencji w słowniku lub wcześniej widzianych danych. Tablica skrótów jest stale aktualizowana, gdy kompresor przetwarza dane wejściowe, co umożliwia wydajne wyszukiwanie potencjalnych dopasowań.

Inną techniką optymalizacji stosowaną przez ZSTD jest strategia leniwego dopasowywania. Zamiast natychmiast kodować dopasowanie, kompresor kontynuuje wyszukiwanie dłuższych dopasowań. Jeśli zostanie znalezione dłuższe dopasowanie, kompresor może zamiast tego zakodować dłuższe dopasowanie, co skutkuje lepszymi współczynnikami kompresji.

ZSTD zawiera również szybki tryb zwany „dopasowywaniem długodystansowym” (LDM), który umożliwia wykrywanie dopasowań długodystansowych. LDM wykorzystuje drugorzędną tablicę skrótów do przechowywania dopasowań, które są daleko od siebie w danych wejściowych. Biorąc pod uwagę te dopasowania długodystansowe, ZSTD może poprawić współczynniki kompresji dla niektórych typów danych, takich jak dane wysoce powtarzalne lub okresowe.

Oprócz możliwości kompresji, ZSTD zapewnia również wykrywanie i korekcję błędów poprzez użycie sum kontrolnych. Każda skompresowana ramka zawiera sumę kontrolną nieskompresowanych danych, co pozwala dekompresorowi zweryfikować integralność danych podczas dekompresji. Jeśli zostanie wykryty błąd, ZSTD może spróbować go odzyskać, odrzucając uszkodzoną ramkę i kontynuując z następną ramką.

ZSTD zyskał szerokie zastosowanie dzięki swojej imponującej wydajności i elastyczności. Jest używany w różnych aplikacjach, w tym w systemach przechowywania danych, silnikach baz danych, rozwiązaniach do tworzenia kopii zapasowych i protokołach przesyłania danych. Wiele popularnych formatów plików, takich jak Zstandard Archive (ZSTD), Zstandard Seekable Format (ZST) i Zstandard Dictionary Format (ZDICT), opiera się na kompresji ZSTD.

Jedną z zalet ZSTD jest jego kompatybilność z szeroką gamą platform i języków programowania. Referencyjna implementacja ZSTD jest napisana w języku C i jest wysoce przenośna, co pozwala na jej używanie w różnych systemach operacyjnych i architekturach. Ponadto dostępnych jest wiele powiązań i portów ZSTD dla różnych języków programowania, co ułatwia integrację kompresji ZSTD z istniejącymi aplikacjami.

ZSTD zapewnia również narzędzie interfejsu wiersza poleceń (CLI), które pozwala użytkownikom kompresować i dekompresować pliki za pomocą ZSTD. Narzędzie CLI obsługuje różne opcje i parametry, takie jak ustawianie poziomu kompresji, określanie słownika i dostosowywanie wykorzystania pamięci. Narzędzie CLI jest szczególnie przydatne do kompresji i dekompresji plików w środowiskach wsadowych lub skryptowych.

Podsumowując, ZSTD jest wysoce wydajnym i wszechstronnym algorytmem kompresji i formatem pliku, który oferuje szybkie prędkości kompresji i dekompresji, wysokie współczynniki kompresji oraz możliwość wykorzystania słowników w celu poprawy wydajności. Połączenie szybkości i wydajności kompresji sprawia, że jest odpowiedni do szerokiej gamy zastosowań, od kompresji w czasie rzeczywistym po kompresję dużych zestawów danych. Dzięki rozbudowanemu zestawowi funkcji, kompatybilności z platformą i rosnącej adopcji, ZSTD stał się popularnym wyborem do kompresji danych w różnych domenach.

Kompresja plików redukuje redundancję, dzięki czemu te same informacje wymagają mniej bitów. Górna granica jest wyznaczana przez teorię informacji: dla kompresji bezstratnej limitem jest entropia źródła (zobacz teoremę kodowania źródła Shannona source coding theorem oraz jego oryginalny artykuł z 1948 roku „A Mathematical Theory of Communication”). W kompresji stratnej kompromis między przepływnością a jakością opisuje teoria rate–distortion.

Dwa filary: modelowanie i kodowanie

Większość kompresorów działa w dwóch etapach. Najpierw model przewiduje lub ujawnia strukturę danych. Następnie koder zamienia te przewidywania w niemal optymalne wzorce bitowe. Klasyczną rodziną modeli jest Lempel–Ziv LZ77 (1977) i LZ78 (1978) wykrywają powtarzające się podciągi i zamiast surowych bajtów emitują odwołania. Po stronie kodowania kodowanie Huffmana (zob. artykuł z 1952 r.) przypisuje krótsze kody symbolom bardziej prawdopodobnym. Kodowanie arytmetyczne i range coding są jeszcze precyzyjniejsze i zbliżają się do granicy entropii, a nowoczesne Asymmetric Numeral Systems (ANS) osiągają podobne wyniki dzięki szybkim implementacjom tablicowym.

Co robią popularne formaty

DEFLATE (wykorzystywane przez gzip, zlib i ZIP) łączy LZ77 z kodowaniem Huffmana. Specyfikacje są publiczne: DEFLATE RFC 1951, wrapper zlib RFC 1950i format gzip RFC 1952. Gzip jest przeznaczony do strumieniowania i wprost nie oferuje dostępu losowego. Obrazy PNG standaryzują DEFLATE jako jedyną metodę kompresji (maks. okno 32 KiB) zgodnie ze specyfikacją „Compression method 0… deflate/inflate… at most 32768 bytes” oraz W3C/ISO PNG 2nd Edition.

Zstandard (zstd): nowszy uniwersalny kompresor zaprojektowany dla wysokich współczynników i bardzo szybkiej dekompresji. Format opisano w RFC 8878 (oraz lustrze HTML) i w specyfikacji referencyjnej na GitHubie. Podobnie jak gzip, podstawowa ramka nie celuje w dostęp losowy. Jednym z supermocy zstd są słowniki: niewielkie próbki z korpusu, które dramatycznie poprawiają kompresję wielu małych lub podobnych plików (zob.dokumentację słowników python-zstandard i przykład Nigela Tao). Implementacje akceptują zarówno słowniki „unstructured”, jak i „structured” (dyskusja).

Brotli: zoptymalizowane pod kątem treści webowych (np. fonty WOFF2, HTTP). Łączy statyczny słownik z jądrem LZ+entropia podobnym do DEFLATE. Specyfikacja to RFC 7932, które opisuje też okno 2WBITS−16 z WBITS w [10, 24] (1 KiB−16 B do 16 MiB−16 B) i stwierdza, że nie zapewnia dostępu losowego. Brotli często pokonuje gzip na tekstach webowych, jednocześnie szybko dekodując.

Kontener ZIP: ZIP to archiwum plików, które może przechowywać wpisy z różnymi metodami kompresji (deflate, store, zstd itd.). De facto standardem jest APPNOTE PKWARE (zob.portal APPNOTE, hostowaną kopięoraz omówienia LC ZIP File Format (PKWARE) / ZIP 6.3.3).

Szybkość vs współczynnik: gdzie lądują formaty

LZ4 celuje w surową szybkość przy umiarkowanych współczynnikach. Zobacz stronę projektu („extremely fast compression”) oraz opis formatu ramek. Idealne do cache w pamięci, telemetrii lub wrażliwych ścieżek, gdzie dekompresja musi być prawie tak szybka jak RAM.

XZ / LZMA goni za wysoką gęstością (świetnymi współczynnikami) kosztem wolniejszej kompresji. XZ to kontener; ciężar pracy wykonują zwykle LZMA/LZMA2 (modelowanie podobne do LZ77 + range coding). Zobacz format .xz, specyfikację LZMA (Pavlov)oraz notatki jądra Linux o XZ Embedded. XZ zwykle kompresuje lepiej niż gzip i często konkuruje z nowoczesnymi kodekami wysokiego współczynnika, ale wymaga dłuższego kodowania.

bzip2 stosuje Transformację Burrowsa–Wheelera (BWT), move-to-front, RLE i kodowanie Huffmana. Zwykle daje mniejsze pliki niż gzip, ale działa wolniej; zobacz oficjalny podręcznik oraz stronę man (Linux).

Okna, bloki i dostęp losowy

Liczy się „rozmiar okna”. Odwołania w DEFLATE mogą sięgać tylko 32 KiB wstecz (RFC 1951) oraz limitu PNG 32 KiB opisanego tutaj. Brotli ma okno od ~1 KiB do 16 MiB (RFC 7932). Zstd dostraja okno i głębokość wyszukiwania poziomami (RFC 8878). Podstawowe strumienie gzip/zstd/brotli są projektowane do sekwencyjnego dekodowania; same formaty nie gwarantują dostępu losowego, choć kontenery (np. indeksy tar, ramek chunked lub indeksy specyficzne dla formatu) mogą go dodać.

Bezstratnie vs stratnie

Powyższe formaty są bezstratne: odtwarzają dokładnie te same bajty. Kodeki multimedialne często są stratne: odrzucają niewidoczne szczegóły, by osiągnąć niższe bitrate’y. W obrazach klasyczny JPEG (DCT, kwantyzacja, kodowanie entropijne) jest standaryzowany w ITU-T T.81 / ISO/IEC 10918-1. W audio MP3 (MPEG-1 Layer III) i AAC (MPEG-2/4) używają modeli percepcyjnych i transformacji MDCT (zob.ISO/IEC 11172-3, ISO/IEC 13818-7i przegląd MDCT tutaj). Metody stratne i bezstratne mogą współistnieć (np. PNG do UI, kodeki webowe dla obrazów/wideo/audio).

Praktyczne wskazówki

  • Dobierz narzędzie do zadania. Tekst i fonty webowe brotli. Pliki ogólne i kopie zapasowe zstd (szybka dekompresja i poziomy pozwalające zamieniać czas na współczynnik). Superszybkie potoki i telemetria lz4. Maksymalna gęstość do archiwów długoterminowych, gdy czas kodowania jest akceptowalny xz/LZMA.
  • Małe pliki? Trenuj i wysyłaj słowniki z zstd (dokumentacja) / (przykład). Potrafią drastycznie zmniejszyć dziesiątki małych, podobnych obiektów.
  • Interoperacyjność. Przy wymianie wielu plików wybierz kontener (ZIP, tar) plus kompresor. APPNOTE ZIP definiuje identyfikatory metod i funkcje; zob.PKWARE APPNOTE oraz omówienia LC tutaj.
  • Mierz na własnych danych. Współczynniki i prędkości zależą od korpusu. Wiele repozytoriów publikuje benchmarki (np. README LZ4 cytuje korpus Silesia tutaj), ale zawsze waliduj lokalnie.

Kluczowe źródła (dla dociekliwych)

Teoria Shannon 1948 · Rate–distortion · Kodowanie Huffman 1952 · Kodowanie arytmetyczne · Range coding · ANS. Format DEFLATE · zlib · gzip · Zstandard · Brotli · LZ4 frame · Format XZ. Stos BWT Burrows–Wheeler (1994) · podręcznik bzip2. Media JPEG T.81 · MP3 ISO/IEC 11172-3 · AAC ISO/IEC 13818-7 · MDCT.

Podsumowanie: wybierz kompresor dopasowany do danych i ograniczeń, mierz na prawdziwych próbkach i nie zapominaj o zyskach ze słowników oraz sprytnego ramek. Z odpowiednią parą uzyskasz mniejsze pliki, szybsze transfery i żwawsze aplikacje bez poświęcania poprawności czy przenośności.

Często Zadawane Pytania

Czym jest kompresja plików?

Kompresja plików to proces, który zmniejsza rozmiar pliku lub plików, zazwyczaj w celu oszczędności miejsca na dysku lub przyspieszenia transmisji przez sieć.

Jak działa kompresja plików?

Kompresja plików działa poprzez identyfikowanie i usuwanie nadmiarowej informacji w danych. Wykorzystuje algorytmy do kodowania oryginalnych danych w mniejszej przestrzeni.

Jakie są różne rodzaje kompresji plików?

Dwa główne typy kompresji plików to kompresja bezstratna i stratna. Kompresja bezstratna pozwala na idealne przywrócenie oryginalnego pliku, podczas gdy kompresja stratna umożliwia znaczniejsze zmniejszenie rozmiaru kosztem pewnej utraty jakości danych.

Jaki jest przykład narzędzia do kompresji plików?

Popularnym przykładem narzędzia do kompresji plików jest WinZip, który obsługuje wiele formatów kompresji, w tym ZIP i RAR.

Czy kompresja plików wpływa na jakość plików?

W przypadku kompresji bezstratnej, jakość pozostaje niezmieniona. Jednak przy kompresji stratnej może dojść do zauważalnego spadku jakości, ponieważ eliminuje ona mniej ważne dane, aby bardziej znacząco zmniejszyć rozmiar pliku.

Czy kompresja plików jest bezpieczna?

Tak, kompresja plików jest bezpieczna pod względem integralności danych, zwłaszcza przy kompresji bezstratnej. Jednak, jak wszystkie pliki, skompresowane pliki mogą być celem dla złośliwego oprogramowania lub wirusów, dlatego zawsze ważne jest, aby mieć zainstalowane wiarygodne oprogramowanie zabezpieczające.

Jakie typy plików można skompresować?

Prawie wszystkie typy plików można skompresować, w tym pliki tekstowe, obrazy, audio, wideo i pliki oprogramowania. Jednak poziom możliwej do osiągnięcia kompresji może znacznie różnić się w zależności od typu pliku.

Co to jest plik ZIP?

Plik ZIP to typ formatu pliku, który wykorzystuje kompresję bezstratną do zmniejszenia rozmiaru jednego lub więcej plików. Wiele plików w pliku ZIP jest efektywnie grupowanych razem w jeden plik, co ułatwia również udostępnianie.

Czy mogę skompresować już skompresowany plik?

Technicznie tak, chociaż dodatkowe zmniejszenie rozmiaru może być minimalne lub nawet niekorzystne. Kompresowanie już skompresowanego pliku czasami może zwiększyć jego rozmiar z powodu metadanych dodawanych przez algorytm kompresji.

Jak mogę rozpakować plik?

Aby rozpakować plik, zazwyczaj potrzebujesz narzędzia do dekompresji lub rozpakowywania, takiego jak WinZip czy 7-Zip. Te narzędzia mogą wyodrębnić oryginalne pliki z formatu skompresowanego.