EXIF (Değiştirilebilir Görüntü Dosyası Formatı), kameraların ve telefonların görüntü dosyalarına gömdüğü pozlama, lens, zaman damgaları ve hatta GPS gibi çekim meta verilerini içeren bloktur. Bu, JPEG ve TIFF gibi formatlarda paketlenmiş TIFF tarzı bir etiket sistemi kullanır. Fotoğraf kütüphaneleri ve iş akışları arasında aranabilirlik, sıralama ve otomasyon için gereklidir, ancak dikkatsizce paylaşılırsa istenmeyen bir sızıntı yolu da olabilir (ExifTool ve Exiv2 bunu incelemeyi kolaylaştırır).
Düşük seviyede, EXIF, TIFF'in Görüntü Dosyası Dizini (IFD) yapısını yeniden kullanır ve JPEG'de, APP1 işaretçisinin (0xFFE1) içinde yer alır, etkin bir şekilde küçük bir TIFF dosyasını bir JPEG kapsayıcısına yuvalar (JFIF genel bakış; CIPA spesifikasyon portalı). Resmi spesifikasyon — CIPA DC-008 (EXIF), şu anda 3.x sürümünde — IFD düzenini, etiket türlerini ve kısıtlamaları belgeler (CIPA DC-008; spesifikasyon özeti). EXIF, özel bir GPS alt IFD'si (etiket 0x8825) ve bir Birlikte Çalışabilirlik IFD'si (0xA005) tanımlar (Exif etiket tabloları).
Uygulama detayları önemlidir. Tipik JPEG'ler bir JFIF APP0 segmenti ile başlar, ardından APP1'de EXIF gelir. Eski okuyucular önce JFIF'i beklerken, modern kütüphaneler her ikisini de sorunsuz bir şekilde ayrışt ırır (APP segment notları). Pratikte, ayrıştırıcılar bazen spesifikasyonun gerektirmediği APP sırasını veya boyut sınırlarını varsayar, bu yüzden araç yazarları özel davranışları ve uç durumları belgeler (Exiv2 meta veri kılavuzu; ExifTool belgeleri).
EXIF, JPEG/TIFF ile sınırlı değildir. PNG ekosistemi, PNG'de EXIF taşımak için eXIf chunk'ını standartlaştırdı (destek artıyor ve IDAT'a göre chunk sıralaması bazı uygulamalarda önemli olabilir). RIFF tabanlı bir format olan WebP, EXIF, XMP ve ICC'yi özel chunk'larda barındırır (WebP RIFF kapsayıcısı; libwebp). Apple platformlarında, Image I/O, HEIC/HEIF'e dönüştürürken EXIF'i, XMP ve üretici verileriyle birlikte korur (kCGImagePropertyExifDictionary).
Uygulamaların kamera ayarlarını nasıl tahmin ettiğini hiç merak ettiyseniz, EXIF'in etiket haritası cevaptır: Make, Model,FNumber, ExposureTime, ISOSpeedRatings, FocalLength, MeteringMode, ve daha fazlası birincil ve EXIF alt IFD'lerinde bulunur (Exif etiketleri; Exiv2 etiketleri). Apple bunları ExifFNumber ve GPSDictionary gibi Image I/O sabitleri aracılığıyla ortaya çıkarır. Android'de, AndroidX ExifInterface , JPEG, PNG, WebP ve HEIF arasında EXIF okur/yazar.
Yönlendirme özel bir sözü hak ediyor. Çoğu cihaz pikselleri "çekildiği gibi" saklar ve görüntüleyicilere ekranda nasıl döndürüleceğini söyleyen bir etiket kaydeder. Bu, 1 (normal), 6 (90° saat yönünde), 3 (180°), 8 (270°) gibi değerlere sahip 274 numaralı etikettir (Orientation). Bu etikete uyulmaması veya yanlış güncellenmesi, yan fotoğraflara, küçük resim uyuşmazlıklarına ve sonraki aşamalardaki makine öğrenmesi hatalarına yol açar (Yönlendirme etiketi;pratik rehber). İşlem hatlarında genellikle normalizasyon uygulanır, pikseller fiziksel olarak döndürülür ve Orientation=1 ayarlanır (ExifTool).
Zaman tutma göründüğünden daha zordur. DateTimeOriginal gibi geçmiş etiketler saat diliminden yoksundur, bu da sınırlar arası çekimleri belirsiz hale getirir. Daha yeni etiketler saat dilimi bilgisi ekler — örneğin, OffsetTimeOriginal — böylece yazılım, mantıklı sıralama ve coğrafi korelasyon için DateTimeOriginal artı bir UTC ofseti (örneğin, -07:00) kaydedebilir (OffsetTime* etiketleri;etiket genel bakışı).
EXIF, IPTC Fotoğraf Meta Verileri (başlıklar, yaratıcılar, haklar, konular) ve Adobe'nin RDF tabanlı ve ISO 16684-1 olarak standartlaştırılmış çerçevesi olan XMP ile bir arada bulunur ve bazen örtüşür. Pratikte, doğru şekilde uygulanmış yazılımlar, kamera tarafından yazılan EXIF'i, kullanıcı tarafından yazılan IPTC/XMP ile ikisini de atmadan uzlaştırır (IPTC rehberliği;LoC, XMP üzerine;LoC, EXIF üzerine).
Gizlilik sorunları, EXIF'i tartışmalı bir konu haline getirir. Coğrafi etiketler ve cihaz seri numaraları, hassas konumları birden fazla kez ifşa etmiştir; en bilinen örneklerden biri, 2012'de Vice dergisinde yayınlanan John McAfee fotoğrafıdır; burada EXIF GPS koordinatlarının onun nerede olduğunu bildirdiği iddia edilmiştir (Wired;The Guardian). Birçok sosyal platform, yükleme sırasında çoğu EXIF'i kaldırır, ancak uygulamalar farklılık gösterir ve zamanla değişir. Kendi gönderilerinizi indirerek ve bir araçla inceleyerek bunu doğrulamanız önerilir (Twitter medya yardımı;Facebook yardımı;Instagram yardımı).
Güvenlik araştırmacıları da EXIF ayrıştırıcılarını yakından izler. Yaygın olarak kullanılan kütüphanelerdeki (örneğin, libexif) güvenlik açıkları, yanlış biçimlendirilmiş etiketler tarafından tetiklenen arabellek taşmalarını ve sınır dışı okumaları içermiştir. EXIF'in öngörülebilir bir yerde yapılandırılmış ikili olması nedeniyle bu tür etiketleri oluşturmak kolaydır (danışma;NVD araması). Güvenilmeyen kaynaklardan gelen dosyaları işliyorsanız, meta veri kütüphanelerinizi güncel tutmanız ve görüntüleri izole bir ortamda (sandbox) işlemeniz önemlidir.
Bilinçli kullanıldığında, EXIF, fotoğraf kataloglarını, hak iş akışlarını ve bilgisayarla görme işlem hatlarını güçlendiren temel bir unsurdur. Safça kullanıldığında, paylaşmak istemeyebileceğiniz bir dijital izdir. İyi haber: ekosistem — spesifikasyonlar, işletim sistemi API'leri ve araçlar — ihtiyacınız olan kontrolü size verir (CIPA EXIF;ExifTool;Exiv2;IPTC;XMP).
EXIF (Değiştirilebilir Görüntü Dosya Formatı), bir fotoğraf hakkında kamera ayarları, çekim tarihi ve saati, GPS etkinse konum gibi çeşitli meta verileri içeren bir veri bloğudur.
Çoğu resim görüntüleyici ve düzenleyici (Adobe Photoshop, Windows Fotoğraf Görüntüleyicisi vb.) EXIF verilerini görüntülemenize olanak tanır. Genellikle dosyanın özellikler veya bilgi panelini açmanız yeterlidir.
Evet, EXIF verileri Adobe Photoshop, Lightroom gibi özel yazılımlar veya kullanımı kolay çevrimiçi araçlar kullanılarak düzenlenebilir. Bu araçlarla belirli meta veri alanlarını değiştirebilir veya silebilirsiniz.
Evet. GPS etkinse, EXIF meta verilerine gömülü konum verileri, fotoğrafın çekildiği yer hakkında hassas coğrafi bilgileri ifşa edebilir. Bu nedenle, fotoğrafları paylaşırken bu verileri kaldırmanız veya anonimleştirmeniz önerilir.
Birçok yazılım, EXIF verilerini kaldırmanıza olanak tanır. Bu işlem genellikle meta verileri 'kaldırma' olarak adlandırılır. Bu işlevi sunan çevrimiçi araçlar da mevcuttur.
Facebook, Instagram ve Twitter gibi çoğu sosyal medya platformu, kullanıcı gizliliğini korumak için resimlerden EXIF verilerini otomatik olarak kaldırır.
EXIF verileri, diğer detayların yanı sıra kamera modeli, çekim tarihi ve saati, odak uzaklığı, pozlama süresi, diyafram, ISO ayarı, beyaz dengesi ayarı ve GPS konumu gibi bilgileri içerebilir.
Fotoğrafçılar için EXIF verileri, belirli bir fotoğraf için kullanılan tam ayarları anlamada değerli bir rehberdir. Bu bilgi, teknikleri geliştirmeye veya gelecekteki çekimlerde benzer koşulları yeniden oluşturmaya yardımcı olabilir.
Hayır, yalnızca dijital kameralar ve akıllı telefonlar gibi EXIF meta verilerini destekleyen cihazlarda çekilen resimler bu verileri içerir.
Evet, EXIF verileri Japonya Elektronik Endüstrileri Geliştirme Birliği (JEIDA) tarafından belirlenen bir standardı izler. Ancak, bazı üreticiler ek, kendilerine özgü bilgiler ekleyebilir.
Photoshop Belgesi anlamına gelen PSD formatı, Adobe Inc. tarafından yaygın olarak kullanılan Photoshop yazılımı için geliştirilen tescilli bir dosya türüdür. Başlangıcından bu yana, çeşitli görüntü düzenleme tekniklerine yönelik esnekliği ve kapsamlı desteğiyle tanınan dijital sanat ve grafik tasarım endüstrilerinde temel bir unsur haline gelmiştir. Format, katmanlar, maskeler, renkler ve hatta geçmiş durumlar da dahil olmak üzere bir görüntünün tam düzenleme geçmişini saklamak için özel olarak tasarlanmıştır ve böylece yıkıcı olmayan bir düzenleme iş akışı sağlar. Bu, sanatçıların ve tasarımcıların orijinal verileri kaybetmeden projelerinin herhangi bir yönünü yeniden ziyaret etmelerine ve değiştirmelerine olanak tanır.
PSD formatının ayırt edici özelliklerinden biri katmanlı yapısıdır. Tüm öğeleri tek bir katmanda birleştiren geleneksel görüntü formatlarının aksine, PSD dosyaları her öğeyi ayrı bir katman olarak tutar. Bu, metinden şekillere, ayarlama katmanlarından akıllı nesneler ve katman efektleri gibi daha karmaşık öğelere kadar değişebilir. Bu katmanlı yaklaşım, yalnızca daha sofistike tasarım ve düzenleme stratejilerine izin vermekle kalmaz, aynı zamanda daha düzenli ve verimli bir iş akışını da kolaylaştırır. Kullanıcılar öğeleri bağımsız olarak değiştirebilir, görünürlüklerini ayarlayabilir ve görüntünün geri kalanını etkilemeden yeniden sıralayabilir.
Katmanların yanı sıra PSD dosyaları, değişken görünürlükle görüntüler oluşturmak ve karmaşık kesikler içeren grafikler oluşturmak için çok önemli olan şeffaflığı da destekler. PSD dosyalarındaki şeffaflık, görüntünün farklı bölümlerinin opaklığı hakkında bilgi depolayan alfa kanalları aracılığıyla yönetilir. Bu özellik, görsellere derinlik ve karmaşıklık katmak için vazgeçilmezdir ve formatı web tasarımı, animasyon ve video prodüksiyonunda özel efektler gibi hassasiyet ve ayrıntılı manipülasyon gerektiren görevler için oldukça tercih edilen hale getirir.
PSD formatının bir diğer önemli avantajı, sofistike metin düzenleme desteğidir. Bir PSD dosyasına metin eklendiğinde, metni rasterleştirmeden veya bir görüntü katmanına dönüştürmeden yazı tipi özelliklerini, hizalamayı, rengi ve efekti değiştirmeye olanak tanıyan tamamen düzenlenebilir kalır. Bu, metnin netliğini ve berraklığını kaç kez düzenlendiğine bakılmaksızın koruduğu için sık metin ayarlamaları gerektiren tasarım çalışmaları için özellikle değerlidir. Ayrıca, Photoshop'un metin üzerinde veya şekil üzerinde metin gibi gelişmiş metin işlevleri ve metni diğer uygulamalarda kullanmak üzere içe ve dışa aktarma yeteneği, PSD dosyalarını karmaşık tipografi içeren projeler için son derece çok yönlü hale getirir.
PSD dosyaları ayrıca çok çeşitli renk modelleri ve derinliklerle olan geniş uyumluluklarıyla da bilinir. Gri tonlamadan RGB, CMYK ve Lab rengi dahil olmak üzere çok kanallı renk modlarına kadar her şeyi desteklerler. Bu, ekranlarda görüntülenebilen dijital tasarımdan CMYK renk belirtimi gerektiren baskıya hazır projelere kadar çeşitli kullanımlar için son derece uyarlanabilir hale getirir. Ek olarak, PSD dosyaları kanal başına 32 bit'e kadar etkileyici bir renk derinliği depolayabilir ve bu da yüksek dinamik aralık sağlar ve daha hassas renk düzeltme ve derecelendirme tekniklerine olanak tanır.
Ayarlama katmanlarını ekleme yeteneği, PSD formatını farklı kılan bir başka özelliktir. Bu katmanlar, orijinal görüntü verilerini kalıcı olarak değiştirmeden alttaki katmanlara uygulanabilen renk düzeltme, pozlama, kontrast ve diğer geliştirmeler için ayarlar içerir. Bu, ayarlamaların düzenleme sürecinin herhangi bir aşamasında ayarlanabileceği veya kaldırılabileceği anlamına gelir ve benzersiz bir esneklik sunar. Ayarlama katmanları, efektlerin seçici olarak uygulanmasını sağlayan katman maskeleriyle birlikte çalışır ve PSD formatının yıkıcı olmayan özelliğini daha da vurgular.
PSD dosyaları ayrıca kalite kaybı olmadan mükemmel ölçeklenebilir kalan şekiller ve metin gibi vektör öğelerinin eklenmesini de destekler. Bunun nedeni, çözünürlükten bağımsız olan vektör grafiklerinin matematiksel yapısıdır. Vektör teknolojisinin PSD gibi ağırlıklı olarak raster tabanlı bir formata entegre edilmesi, ölçeklenebilirlik ve ayrıntılı düzenleme arasında bir uyum sağlar. Bu kombinasyon, logo tasarımı, web grafikleri ve ölçeklenebilir kompozisyonlar gibi hem herhangi bir boyutta netlik hem de piksel düzeyinde ayrıntı gerektiren uygulamalar için çok önemlidir.
PSD dosyalarına Akıllı Nesnelerin dahil edilmesi, sofistike görüntü düzenlemede bir başka sıçramayı işaret ediyor. Akıllı Nesneler, bir görüntünün kaynak içeriğini tüm orijinal özellikleriyle korur ve yıkıcı olmayan ölçekleme, döndürme ve eğilmeye olanak tanır. Ayrıca harici dosyalara da bağlanabilirler ve harici dosya güncellendiğinde PSD dosyasının bu güncellemeleri otomatik olarak yansıtmasını sağlar. Bu özellik, özellikle işbirlikli iş akışları ve birden fazla dosyada güncellenmesi gerekebilecek tekrarlayan öğeler içeren projeler için kullanışlıdır.
Photoshop'un otomasyon özellikleri PSD formatıyla yakından bağlantılıdır. Kullanıcı tarafından kaydedilen görev dizileri olan Eylemler, tekrarlayan işlemler için PSD dosyalarında kaydedilebilir ve yeniden boyutlandırma, biçimlendirme veya birden fazla dosyaya filtre uygulama gibi görevler için iş akışını önemli ölçüde hızlandırabilir. Benzer şekilde, daha karmaşık ve koşullu mantık ve sofistike işleme yeteneğine sahip olan Photoshop komut dosyaları da PSD dosyalarına uygulanabilir ve yazılımın rutin görevleri ve karmaşık prosedürleri otomatikleştirmedeki yeteneklerini daha da genişletir.
Çok sayıda avantajına rağmen, PSD formatının zengin özellik seti, dosya boyutu açısından bir dezavantaja sahiptir. PSD dosyaları, özellikle birden fazla katman, yüksek renk derinliği ve Akıllı Nesneler gibi ek özellikler içeren büyük görüntüleri kaydederken genellikle önemli depolama alanı kaplar. Bu, katman sıkıştırma gibi özellikler kullanılarak ve içerik çoğaltmak yerine ayarlama katmanlarının kullanımını en üst düzeye çıkararak bir dereceye kadar azaltılabilir. Ancak, uzun süreli depolama veya paylaşım için birçok kullanıcı, düzenleme amaçları için orijinal PSD'yi tutarken, görüntüleri düzleştirmeye veya JPEG veya PNG gibi daha boyut açısından verimli formatlarda kopyalar kaydetmeye başvurur.
Birlikte çalışabilirlik, PSD formatının güçlü yönlerinden biridir. Adobe'ye özel olmasına rağmen, PSD dosyaları çok sayıda üçüncü taraf yazılım uygulamasında açılabilir ve değişen derecelerde düzenlenebilir. Bu, Adobe'nin formatın dokümantasyonu ve yazılım geliştirme topluluğu içinde uyumluluğu koruma çabaları sayesindedir. Ancak, tüm uygulamalar PSD özelliklerinin tam aralığını desteklemez ve kullanıcılar katman efektleri ve ayarlama katmanları gibi bazı öğelerin farklı yazılımlar arasında mükemmel bir şekilde aktarılmadığını görebilir ve bu da dosyaları uygulamalar arasında taşırken biraz dikkatli olmayı gerektirir.
Adobe, son derece büyük görüntülere yönelik modern talepleri karşılamak için PSD'nin bir uzantısı olarak PSB (Photoshop Big) formatını tanıttı. PSB, PSD dosyalarının 30.000 piksel sınırının aksine, herhangi bir boyutta 300.000 piksele kadar belgeleri barındıran, esasen sınırsız bir dosya boyutunu destekler. Bu, özellikle yüksek çözünürlüklü fotoğrafçılık, büyük ölçekli kompozit görüntüler ve ayrıntılı dijital resimler için kullanışlıdır. Bu farklılıklara rağmen PSB, PSD dosyalarında bulunan özelliklerin çoğuyla uyumluluğu korur ve PSD formatının sınırlarını aşan projeler için sorunsuz bir iş akışı sunar.
Sonuç olarak, PSD görüntü formatı, dijital sanat ve grafik tasarım topluluklarının ihtiyaçlarını karşılamak için tasarlanmış karmaşık ve çok yönlü bir dosya türüdür. Yıkıcı olmayan düzenleme, katmanlı kompozisyonlar, şeffaflık, kapsamlı renk modelleri, ayarlama katmanları, vektör öğeleri ve akıllı nesneler desteği, onu profesyonel iş akışlarında vazgeçilmez bir araç haline getirir. Karmaşıklıkları ve dosya boyutu zorluklar oluşturabilirken, esneklik ve kalite açısından sunduğu avantajlar rakipsizdir. PSD formatını çevreleyen devam eden geliştirme ve uyumluluk çabaları, basit tasarımlardan karmaşık dijital sanat eserlerine kadar çok çeşitli
Bu dönüştürücü tamamen tarayıcınızda çalışır. Bir dosya seçtiğinizde, belleğe okunur ve seçilen biçime dönüştürülür. Ardından dönüştürülen dosyayı indirebilirsiniz.
Dönüştürmeler anında başlar ve çoğu dosya bir saniyeden kısa sürede dönüştürülür. Daha büyük dosyalar daha uzun sürebilir.
Dosyalarınız asla sunucularımıza yüklenmez. Tarayıcınızda dönüştürülürler ve dönüştürülen dosya daha sonra indirilir. Dosyalarınızı asla görmeyiz.
JPEG, PNG, GIF, WebP, SVG, BMP, TIFF ve daha fazlası dahil olmak üzere tüm resim formatları arasında dönüştürmeyi destekliyoruz.
Bu dönüştürücü tamamen ücretsizdir ve her zaman ücretsiz olacaktır. Tarayıcınızda çalıştığı için sunucular için ödeme yapmamıza gerek yoktur, bu nedenle sizden ücret almamıza gerek yoktur.
Evet! İstediğiniz kadar dosyayı aynı anda dönüştürebilirsiniz. Sadece eklerken birden fazla dosya seçin.