EXIF (Değiştirilebilir Görüntü Dosyası Formatı), kameraların ve telefonların görüntü dosyalarına gömdüğü pozlama, lens, zaman damgaları ve hatta GPS gibi çekim meta verilerini içeren bloktur. Bu, JPEG ve TIFF gibi formatlarda paketlenmiş TIFF tarzı bir etiket sistemi kullanır. Fotoğraf kütüphaneleri ve iş akışları arasında aranabilirlik, sıralama ve otomasyon için gereklidir, ancak dikkatsizce paylaşılırsa istenmeyen bir sızıntı yolu da olabilir (ExifTool ve Exiv2 bunu incelemeyi kolaylaştırır).
Düşük seviyede, EXIF, TIFF'in Görüntü Dosyası Dizini (IFD) yapısını yeniden kullanır ve JPEG'de, APP1 işaretçisinin (0xFFE1) içinde yer alır, etkin bir şekilde küçük bir TIFF dosyasını bir JPEG kapsayıcısına yuvalar (JFIF genel bakış; CIPA spesifikasyon portalı). Resmi spesifikasyon — CIPA DC-008 (EXIF), şu anda 3.x sürümünde — IFD düzenini, etiket türlerini ve kısıtlamaları belgeler (CIPA DC-008; spesifikasyon özeti). EXIF, özel bir GPS alt IFD'si (etiket 0x8825) ve bir Birlikte Çalışabilirlik IFD'si (0xA005) tanımlar (Exif etiket tabloları).
Uygulama detayları önemlidir. Tipik JPEG'ler bir JFIF APP0 segmenti ile başlar, ardından APP1'de EXIF gelir. Eski okuyucular önce JFIF'i beklerken, modern kütüphaneler her ikisini de sorunsuz bir şekilde ayrışt ırır (APP segment notları). Pratikte, ayrıştırıcılar bazen spesifikasyonun gerektirmediği APP sırasını veya boyut sınırlarını varsayar, bu yüzden araç yazarları özel davranışları ve uç durumları belgeler (Exiv2 meta veri kılavuzu; ExifTool belgeleri).
EXIF, JPEG/TIFF ile sınırlı değildir. PNG ekosistemi, PNG'de EXIF taşımak için eXIf chunk'ını standartlaştırdı (destek artıyor ve IDAT'a göre chunk sıralaması bazı uygulamalarda önemli olabilir). RIFF tabanlı bir format olan WebP, EXIF, XMP ve ICC'yi özel chunk'larda barındırır (WebP RIFF kapsayıcısı; libwebp). Apple platformlarında, Image I/O, HEIC/HEIF'e dönüştürürken EXIF'i, XMP ve üretici verileriyle birlikte korur (kCGImagePropertyExifDictionary).
Uygulamaların kamera ayarlarını nasıl tahmin ettiğini hiç merak ettiyseniz, EXIF'in etiket haritası cevaptır: Make, Model,FNumber, ExposureTime, ISOSpeedRatings, FocalLength, MeteringMode, ve daha fazlası birincil ve EXIF alt IFD'lerinde bulunur (Exif etiketleri; Exiv2 etiketleri). Apple bunları ExifFNumber ve GPSDictionary gibi Image I/O sabitleri aracılığıyla ortaya çıkarır. Android'de, AndroidX ExifInterface , JPEG, PNG, WebP ve HEIF arasında EXIF okur/yazar.
Yönlendirme özel bir sözü hak ediyor. Çoğu cihaz pikselleri "çekildiği gibi" saklar ve görüntüleyicilere ekranda nasıl döndürüleceğini söyleyen bir etiket kaydeder. Bu, 1 (normal), 6 (90° saat yönünde), 3 (180°), 8 (270°) gibi değerlere sahip 274 numaralı etikettir (Orientation). Bu etikete uyulmaması veya yanlış güncellenmesi, yan fotoğraflara, küçük resim uyuşmazlıklarına ve sonraki aşamalardaki makine öğrenmesi hatalarına yol açar (Yönlendirme etiketi;pratik rehber). İşlem hatlarında genellikle normalizasyon uygulanır, pikseller fiziksel olarak döndürülür ve Orientation=1 ayarlanır (ExifTool).
Zaman tutma göründüğünden daha zordur. DateTimeOriginal gibi geçmiş etiketler saat diliminden yoksundur, bu da sınırlar arası çekimleri belirsiz hale getirir. Daha yeni etiketler saat dilimi bilgisi ekler — örneğin, OffsetTimeOriginal — böylece yazılım, mantıklı sıralama ve coğrafi korelasyon için DateTimeOriginal artı bir UTC ofseti (örneğin, -07:00) kaydedebilir (OffsetTime* etiketleri;etiket genel bakışı).
EXIF, IPTC Fotoğraf Meta Verileri (başlıklar, yaratıcılar, haklar, konular) ve Adobe'nin RDF tabanlı ve ISO 16684-1 olarak standartlaştırılmış çerçevesi olan XMP ile bir arada bulunur ve bazen örtüşür. Pratikte, doğru şekilde uygulanmış yazılımlar, kamera tarafından yazılan EXIF'i, kullanıcı tarafından yazılan IPTC/XMP ile ikisini de atmadan uzlaştırır (IPTC rehberliği;LoC, XMP üzerine;LoC, EXIF üzerine).
Gizlilik sorunları, EXIF'i tartışmalı bir konu haline getirir. Coğrafi etiketler ve cihaz seri numaraları, hassas konumları birden fazla kez ifşa etmiştir; en bilinen örneklerden biri, 2012'de Vice dergisinde yayınlanan John McAfee fotoğrafıdır; burada EXIF GPS koordinatlarının onun nerede olduğunu bildirdiği iddia edilmiştir (Wired;The Guardian). Birçok sosyal platform, yükleme sırasında çoğu EXIF'i kaldırır, ancak uygulamalar farklılık gösterir ve zamanla değişir. Kendi gönderilerinizi indirerek ve bir araçla inceleyerek bunu doğrulamanız önerilir (Twitter medya yardımı;Facebook yardımı;Instagram yardımı).
Güvenlik araştırmacıları da EXIF ayrıştırıcılarını yakından izler. Yaygın olarak kullanılan kütüphanelerdeki (örneğin, libexif) güvenlik açıkları, yanlış biçimlendirilmiş etiketler tarafından tetiklenen arabellek taşmalarını ve sınır dışı okumaları içermiştir. EXIF'in öngörülebilir bir yerde yapılandırılmış ikili olması nedeniyle bu tür etiketleri oluşturmak kolaydır (danışma;NVD araması). Güvenilmeyen kaynaklardan gelen dosyaları işliyorsanız, meta veri kütüphanelerinizi güncel tutmanız ve görüntüleri izole bir ortamda (sandbox) işlemeniz önemlidir.
Bilinçli kullanıldığında, EXIF, fotoğraf kataloglarını, hak iş akışlarını ve bilgisayarla görme işlem hatlarını güçlendiren temel bir unsurdur. Safça kullanıldığında, paylaşmak istemeyebileceğiniz bir dijital izdir. İyi haber: ekosistem — spesifikasyonlar, işletim sistemi API'leri ve araçlar — ihtiyacınız olan kontrolü size verir (CIPA EXIF;ExifTool;Exiv2;IPTC;XMP).
EXIF (Değiştirilebilir Görüntü Dosya Formatı), bir fotoğraf hakkında kamera ayarları, çekim tarihi ve saati, GPS etkinse konum gibi çeşitli meta verileri içeren bir veri bloğudur.
Çoğu resim görüntüleyici ve düzenleyici (Adobe Photoshop, Windows Fotoğraf Görüntüleyicisi vb.) EXIF verilerini görüntülemenize olanak tanır. Genellikle dosyanın özellikler veya bilgi panelini açmanız yeterlidir.
Evet, EXIF verileri Adobe Photoshop, Lightroom gibi özel yazılımlar veya kullanımı kolay çevrimiçi araçlar kullanılarak düzenlenebilir. Bu araçlarla belirli meta veri alanlarını değiştirebilir veya silebilirsiniz.
Evet. GPS etkinse, EXIF meta verilerine gömülü konum verileri, fotoğrafın çekildiği yer hakkında hassas coğrafi bilgileri ifşa edebilir. Bu nedenle, fotoğrafları paylaşırken bu verileri kaldırmanız veya anonimleştirmeniz önerilir.
Birçok yazılım, EXIF verilerini kaldırmanıza olanak tanır. Bu işlem genellikle meta verileri 'kaldırma' olarak adlandırılır. Bu işlevi sunan çevrimiçi araçlar da mevcuttur.
Facebook, Instagram ve Twitter gibi çoğu sosyal medya platformu, kullanıcı gizliliğini korumak için resimlerden EXIF verilerini otomatik olarak kaldırır.
EXIF verileri, diğer detayların yanı sıra kamera modeli, çekim tarihi ve saati, odak uzaklığı, pozlama süresi, diyafram, ISO ayarı, beyaz dengesi ayarı ve GPS konumu gibi bilgileri içerebilir.
Fotoğrafçılar için EXIF verileri, belirli bir fotoğraf için kullanılan tam ayarları anlamada değerli bir rehberdir. Bu bilgi, teknikleri geliştirmeye veya gelecekteki çekimlerde benzer koşulları yeniden oluşturmaya yardımcı olabilir.
Hayır, yalnızca dijital kameralar ve akıllı telefonlar gibi EXIF meta verilerini destekleyen cihazlarda çekilen resimler bu verileri içerir.
Evet, EXIF verileri Japonya Elektronik Endüstrileri Geliştirme Birliği (JEIDA) tarafından belirlenen bir standardı izler. Ancak, bazı üreticiler ek, kendilerine özgü bilgiler ekleyebilir.
PCX resim formatı, 'Resim Değişimi' anlamına gelen, 1980'lerin sonu ve 1990'larda DOS ve Windows tabanlı bilgisayarlarda ağırlıklı olarak kullanılan bir raster grafik dosya formatıdır. ZSoft Corporation tarafından geliştirilen, IBM PC uyumlu bilgisayarlarda renkli görüntüler için ilk yaygın olarak kabul edilen formatlardan biriydi. PCX formatı, kişisel bilgisayarların ilk günlerinde yaygın olarak benimsenmesine katkıda bulunan basitliği ve uygulama kolaylığıyla bilinir. Özellikle Microsoft Paintbrush gibi daha sonra Microsoft Paint olan yazılımlarda kullanımıyla popülerdi ve ayrıca ekran görüntüleri, tarayıcı çıktısı ve masaüstü duvar kağıtları için de kullanılıyordu.
PCX dosya formatı, taranan görüntüleri ve diğer resim türlerini temsil etmek için tasarlanmıştır. Monokrom, 2 renkli, 4 renkli, 16 renkli, 256 renkli ve 24 bit gerçek renkli görüntüler dahil olmak üzere çeşitli renk derinliklerini destekler. Format, farklı görüntüleme cihazları ve yazdırma gereksinimleri için çok yönlü hale getiren bir dizi çözünürlük ve en boy oranına izin verir. Esnekliğine rağmen, PCX formatı, daha iyi sıkıştırma ve renk desteği sunan JPEG, PNG ve GIF gibi daha modern görüntü formatları tarafından büyük ölçüde yerini almıştır. Ancak, PCX formatını anlamak, PCX dosyaları içeren eski sistemlerle veya dijital arşivlerle uğraşanlar için hala önemlidir.
Bir PCX dosyası bir başlıktan, görüntü verilerinden ve isteğe bağlı bir 256 renkli paletten oluşur. Başlık 128 bayt uzunluğundadır ve görüntü hakkında önemli bilgiler içerir, örneğin kullanılan PCX formatının sürümü, görüntü boyutları, renk düzlemi sayısı, renk düzlemi başına piksel başına bit sayısı ve kodlama yöntemi. PCX dosyalarında kullanılan kodlama yöntemi, görüntü kalitesinden ödün vermeden dosya boyutunu azaltan basit bir kayıpsız veri sıkıştırma biçimi olan koşu uzunluğu kodlamasıdır (RLE). RLE, aynı bayt dizilerini tek bir baytın ardından, baytın kaç kez tekrarlanması gerektiğini gösteren bir sayım baytıyla sıkıştırarak çalışır.
Bir PCX dosyasındaki görüntü verileri, her biri farklı bir renk bileşenini temsil eden düzlemlere ayrılmıştır. Örneğin, 24 bit renkli bir görüntü, kırmızı, yeşil ve mavi bileşenler için her biri bir tane olmak üzere üç düzlemi olur. Her dülemdeki veriler RLE kullanılarak kodlanır ve her satır bir piksel yatay çizgisini temsil eden satırlar halinde saklanır. Satırlar yukarıdan aşağıya doğru saklanır ve her satırda pikseller soldan sağa doğru saklanır. Renk derinliği 24 bitten az olan görüntüler için, dosyan ın sonunda görüntüde kullanılan renkleri tanımlayan ek bir palet bölümü bulunabilir.
İsteğe bağlı 256 renkli palet, piksel başına 8 bit veya daha az olan görüntüler için PCX formatının önemli bir özelliğidir. Bu palet genellikle dosyanın sonunda, görüntü verilerinin ardından bulunur ve her biri tek bir rengin kırmızı, yeşil ve mavi bileşenlerini temsil eden bir dizi 3 baytlık girişten oluşur. Palet, her piksel yalnızca tam renk değerini saklamak yerine bir renk indeksine başvursa da, görüntüde çok çeşitli renklerin temsil edilmesine olanak tanır. Bu indeksli renk yaklaşımı dosya boyutu açısından verimlidir, ancak gerçek renkli görüntülere kıyasla renk doğruluğunu sınırlar.
PCX formatının avantajlarından biri, geliştiricilerin yazılımlarına uygulamasını kolaylaştıran basitliğidir. Formatın başlığı, görüntü verilerinin basit bir şekilde ayrıştırılmasına ve işlenmesine olanak tanıyan sabit bir boyut ve düzendedir. Ek olarak, PCX dosyalarında kullanılan RLE sıkıştırması, diğer formatlarda kullanılan daha karmaşık sıkıştırma algoritmalarına kıyasla nispeten basittir. Bu basitlik, PCX dosyalarının, kapsamlı işlem gücü veya belleğe ihtiyaç duymadan, o zamanın sınırlı donanımında kolayca oluşturulabileceği ve işlenebileceği anlamına geliyordu.
Basitliğine rağmen, PCX formatının bazı sınırlamaları vardır. Ana dezavantajlarından biri, simge tasarımı veya video oyunu grafikleri gibi modern grafik çalışmaları için gerekli olan şeffaflık veya alfa kanalları desteğinin olmamasıdır. Ek olarak, RLE sıkıştırması, belirli görüntü türleri için etkili olsa da, JPEG veya PNG gibi formatlarda kullanılan sıkıştırma algoritmaları kadar verimli değildir. Bu, özellikle yüksek çözünürlüklü veya gerçek renkli görüntülerle uğraşırken PCX dosyaları için daha büyük dosya boyutlarına neden olabilir.
PCX formatının bir diğer sınırlaması da meta veri desteğinin olmamasıdır. Bir fotoğrafı çekmek için kullanılan kamera ayarları veya görüntünün oluşturulduğu tarih ve saat gibi görüntü hakkında çok çeşitli meta veriler içerebilen TIFF veya JPEG gibi formatların aksine, PCX dosyaları yalnızca görüntüyü görüntülemek için gerekli en temel bilgileri içerir. Bu, formatı profesyonel fotoğrafçılık veya bu tür bilgilerin saklanmasının önemli olduğu herhangi bir uygulama için daha az uygun hale getirir.
Bu sınırlamalara rağmen, PCX formatı geçmişte yaygın olarak kullanılıyordu ve bugün hala birçok görüntü düzenleme ve görüntüleme programı tarafından tanınıyor. Mirası, Adobe Photoshop, GIMP ve CorelDRAW gibi yazılımlarda formata verilen sürekli destekte kendini gösteriyor. Eski sistemlerle çalışan veya geçmiş dijital içeriğe erişmesi gereken kullanıcılar için PCX dosyalarını işleme yeteneği hala önemlidir. Ek olarak, formatın basitliği, görüntü dosyası formatları ve veri sıkıştırma teknikleri hakkında bilgi edinenler için faydalı bir vaka çalışması olmasını sağlar.
PCX formatı, masaüstü yayıncılığın ve grafik tasarımının ilk günlerinde de rol oynadı. Birden fazla çözünürlük ve renk derinliği desteği, farklı yazılım ve donanım platformları arasında grafik oluşturmak ve alışveriş yapmak için esnek bir seçenek haline getirdi. Tescilli formatların işbirliğine engel oluşturabileceği bir zamanda, PCX formatı, farklı sistemler arasında görüntü paylaşımını kolaylaştıran ortak bir payda görevi gördü.
Teknik uygulama açısından, bir PCX dosyası oluşturmak, görüntünün özellikleri için doğru değerlerle 128 baytlık başlığı yazmayı, ardından her renk düzlemi için RLE sıkıştırılmış görüntü verilerini içerir. Görüntü bir palet kullanıyorsa, palet verileri dosyanın sonuna eklenir. Bir PCX dosyası okunurken, işlem tersine çevrilir: başlık görüntü özelliklerini belirlemek için okunur, RLE verileri görüntüyü yeniden oluşturmak için sıkıştırılır ve varsa, palet renk indekslerini karşılık gelen RGB değerlerine eşlemek için okunur.
PCX başlığı, görüntü verilerini yorumlamak için kritik olan birkaç alan içerir. Bunlar arasında üretici (ZSoft için her zaman 10 olarak ayarlanır), sürüm (PCX formatının sürümünü gösterir), kodlama (RLE sıkıştırması için her zaman 1 olarak ayarlanır), piksel başına bit (renk derinliğini gösterir), görüntü boyutları (Xmin, Ymin, Xmax ve Ymax alanlarıyla verilir), yatay ve dikey çözünürlükler, renk düzlemi sayısı, satır başına bayt (bir renk düzleminin her satırındaki bayt sayısını gösterir) ve gri tonlamalı görüntüler için bir bayrak bulunur.
PCX formatının RLE sıkıştırması, o zamanın bilgisayar grafiklerinde yaygın olan geniş tek renkli alanlara sahip görüntüler için verimli olacak şekilde tasarlanmıştır. Örneğin, büyük bir mavi gökyüzüne sahip bir görüntü, her mavi pikseli ayrı ayrı saklamak yerine, mavi piksellerin bir baytın ardından bir sayım baytıyla temsil edilmesi nedeniyle etkili bir şekilde sıkıştırılabilir. Ancak, daha karmaşık desenlere veya renk varyasyonlarına sahip görüntüler için RLE sıkıştırması daha az etkilidir ve ortaya çıkan dosya boyutu sıkıştırılmamış görüntüden önemli ölçüde daha küçük olmayabilir.
Sonuç olarak, PCX görüntü formatı, kişisel bilgisayarların ve dijital grafiklerin ilk günlerinde önemli bir rol oynayan tarihi bir dosya formatıdır. Basitliği ve uygulama kolaylığı, onu yazılım geliştiricileri ve kullanıcılar için popüler bir seçim haline getirdi. Daha gelişmiş görüntü formatları tarafından büyük ölçüde yerini almış olsa da, PCX formatı dijital mirasın önemli bir parçası olmaya devam ediyor ve birçok modern grafik uygulaması tarafından desteklenmeye devam ediyor. PCX formatını anlamak, dijital görüntüleme teknolojisinin evrimi ve veri sıkıştırma ve dosya formatı tasarımıyla ilgili zorluklar hakkında değerli bilgiler sağlar.
Bu dönüştürücü tamamen tarayıcınızda çalışır. Bir dosya seçtiğinizde, belleğe okunur ve seçilen biçime dönüştürülür. Ardından dönüştürülen dosyayı indirebilirsiniz.
Dönüştürmeler anında başlar ve çoğu dosya bir saniyeden kısa sürede dönüştürülür. Daha büyük dosyalar daha uzun sürebilir.
Dosyalarınız asla sunucularımıza yüklenmez. Tarayıcınızda dönüştürülürler ve dönüştürülen dosya daha sonra indirilir. Dosyalarınızı asla görmeyiz.
JPEG, PNG, GIF, WebP, SVG, BMP, TIFF ve daha fazlası dahil olmak üzere tüm resim formatları arasında dönüştürmeyi destekliyoruz.
Bu dönüştürücü tamamen ücretsizdir ve her zaman ücretsiz olacaktır. Tarayıcınızda çalıştığı için sunucular için ödeme yapmamıza gerek yoktur, bu nedenle sizden ücret almamıza gerek yoktur.
Evet! İstediğiniz kadar dosyayı aynı anda dönüştürebilirsiniz. Sadece eklerken birden fazla dosya seçin.