EXIF (Değiştirilebilir Görüntü Dosyası Formatı), kameraların ve telefonların görüntü dosyalarına gömdüğü pozlama, lens, zaman damgaları ve hatta GPS gibi çekim meta verilerini içeren bloktur. Bu, JPEG ve TIFF gibi formatlarda paketlenmiş TIFF tarzı bir etiket sistemi kullanır. Fotoğraf kütüphaneleri ve iş akışları arasında aranabilirlik, sıralama ve otomasyon için gereklidir, ancak dikkatsizce paylaşılırsa istenmeyen bir sızıntı yolu da olabilir (ExifTool ve Exiv2 bunu incelemeyi kolaylaştırır).
Düşük seviyede, EXIF, TIFF'in Görüntü Dosyası Dizini (IFD) yapısını yeniden kullanır ve JPEG'de, APP1 işaretçisinin (0xFFE1) içinde yer alır, etkin bir şekilde küçük bir TIFF dosyasını bir JPEG kapsayıcısına yuvalar (JFIF genel bakış; CIPA spesifikasyon portalı). Resmi spesifikasyon — CIPA DC-008 (EXIF), şu anda 3.x sürümünde — IFD düzenini, etiket türlerini ve kısıtlamaları belgeler (CIPA DC-008; spesifikasyon özeti). EXIF, özel bir GPS alt IFD'si (etiket 0x8825) ve bir Birlikte Çalışabilirlik IFD'si (0xA005) tanımlar (Exif etiket tabloları).
Uygulama detayları önemlidir. Tipik JPEG'ler bir JFIF APP0 segmenti ile başlar, ardından APP1'de EXIF gelir. Eski okuyucular önce JFIF'i beklerken, modern kütüphaneler her ikisini de sorunsuz bir şekilde ayrışt ırır (APP segment notları). Pratikte, ayrıştırıcılar bazen spesifikasyonun gerektirmediği APP sırasını veya boyut sınırlarını varsayar, bu yüzden araç yazarları özel davranışları ve uç durumları belgeler (Exiv2 meta veri kılavuzu; ExifTool belgeleri).
EXIF, JPEG/TIFF ile sınırlı değildir. PNG ekosistemi, PNG'de EXIF taşımak için eXIf chunk'ını standartlaştırdı (destek artıyor ve IDAT'a göre chunk sıralaması bazı uygulamalarda önemli olabilir). RIFF tabanlı bir format olan WebP, EXIF, XMP ve ICC'yi özel chunk'larda barındırır (WebP RIFF kapsayıcısı; libwebp). Apple platformlarında, Image I/O, HEIC/HEIF'e dönüştürürken EXIF'i, XMP ve üretici verileriyle birlikte korur (kCGImagePropertyExifDictionary).
Uygulamaların kamera ayarlarını nasıl tahmin ettiğini hiç merak ettiyseniz, EXIF'in etiket haritası cevaptır: Make, Model,FNumber, ExposureTime, ISOSpeedRatings, FocalLength, MeteringMode, ve daha fazlası birincil ve EXIF alt IFD'lerinde bulunur (Exif etiketleri; Exiv2 etiketleri). Apple bunları ExifFNumber ve GPSDictionary gibi Image I/O sabitleri aracılığıyla ortaya çıkarır. Android'de, AndroidX ExifInterface , JPEG, PNG, WebP ve HEIF arasında EXIF okur/yazar.
Yönlendirme özel bir sözü hak ediyor. Çoğu cihaz pikselleri "çekildiği gibi" saklar ve görüntüleyicilere ekranda nasıl döndürüleceğini söyleyen bir etiket kaydeder. Bu, 1 (normal), 6 (90° saat yönünde), 3 (180°), 8 (270°) gibi değerlere sahip 274 numaralı etikettir (Orientation). Bu etikete uyulmaması veya yanlış güncellenmesi, yan fotoğraflara, küçük resim uyuşmazlıklarına ve sonraki aşamalardaki makine öğrenmesi hatalarına yol açar (Yönlendirme etiketi;pratik rehber). İşlem hatlarında genellikle normalizasyon uygulanır, pikseller fiziksel olarak döndürülür ve Orientation=1 ayarlanır (ExifTool).
Zaman tutma göründüğünden daha zordur. DateTimeOriginal gibi geçmiş etiketler saat diliminden yoksundur, bu da sınırlar arası çekimleri belirsiz hale getirir. Daha yeni etiketler saat dilimi bilgisi ekler — örneğin, OffsetTimeOriginal — böylece yazılım, mantıklı sıralama ve coğrafi korelasyon için DateTimeOriginal artı bir UTC ofseti (örneğin, -07:00) kaydedebilir (OffsetTime* etiketleri;etiket genel bakışı).
EXIF, IPTC Fotoğraf Meta Verileri (başlıklar, yaratıcılar, haklar, konular) ve Adobe'nin RDF tabanlı ve ISO 16684-1 olarak standartlaştırılmış çerçevesi olan XMP ile bir arada bulunur ve bazen örtüşür. Pratikte, doğru şekilde uygulanmış yazılımlar, kamera tarafından yazılan EXIF'i, kullanıcı tarafından yazılan IPTC/XMP ile ikisini de atmadan uzlaştırır (IPTC rehberliği;LoC, XMP üzerine;LoC, EXIF üzerine).
Gizlilik sorunları, EXIF'i tartışmalı bir konu haline getirir. Coğrafi etiketler ve cihaz seri numaraları, hassas konumları birden fazla kez ifşa etmiştir; en bilinen örneklerden biri, 2012'de Vice dergisinde yayınlanan John McAfee fotoğrafıdır; burada EXIF GPS koordinatlarının onun nerede olduğunu bildirdiği iddia edilmiştir (Wired;The Guardian). Birçok sosyal platform, yükleme sırasında çoğu EXIF'i kaldırır, ancak uygulamalar farklılık gösterir ve zamanla değişir. Kendi gönderilerinizi indirerek ve bir araçla inceleyerek bunu doğrulamanız önerilir (Twitter medya yardımı;Facebook yardımı;Instagram yardımı).
Güvenlik araştırmacıları da EXIF ayrıştırıcılarını yakından izler. Yaygın olarak kullanılan kütüphanelerdeki (örneğin, libexif) güvenlik açıkları, yanlış biçimlendirilmiş etiketler tarafından tetiklenen arabellek taşmalarını ve sınır dışı okumaları içermiştir. EXIF'in öngörülebilir bir yerde yapılandırılmış ikili olması nedeniyle bu tür etiketleri oluşturmak kolaydır (danışma;NVD araması). Güvenilmeyen kaynaklardan gelen dosyaları işliyorsanız, meta veri kütüphanelerinizi güncel tutmanız ve görüntüleri izole bir ortamda (sandbox) işlemeniz önemlidir.
Bilinçli kullanıldığında, EXIF, fotoğraf kataloglarını, hak iş akışlarını ve bilgisayarla görme işlem hatlarını güçlendiren temel bir unsurdur. Safça kullanıldığında, paylaşmak istemeyebileceğiniz bir dijital izdir. İyi haber: ekosistem — spesifikasyonlar, işletim sistemi API'leri ve araçlar — ihtiyacınız olan kontrolü size verir (CIPA EXIF;ExifTool;Exiv2;IPTC;XMP).
EXIF (Değiştirilebilir Görüntü Dosya Formatı), bir fotoğraf hakkında kamera ayarları, çekim tarihi ve saati, GPS etkinse konum gibi çeşitli meta verileri içeren bir veri bloğudur.
Çoğu resim görüntüleyici ve düzenleyici (Adobe Photoshop, Windows Fotoğraf Görüntüleyicisi vb.) EXIF verilerini görüntülemenize olanak tanır. Genellikle dosyanın özellikler veya bilgi panelini açmanız yeterlidir.
Evet, EXIF verileri Adobe Photoshop, Lightroom gibi özel yazılımlar veya kullanımı kolay çevrimiçi araçlar kullanılarak düzenlenebilir. Bu araçlarla belirli meta veri alanlarını değiştirebilir veya silebilirsiniz.
Evet. GPS etkinse, EXIF meta verilerine gömülü konum verileri, fotoğrafın çekildiği yer hakkında hassas coğrafi bilgileri ifşa edebilir. Bu nedenle, fotoğrafları paylaşırken bu verileri kaldırmanız veya anonimleştirmeniz önerilir.
Birçok yazılım, EXIF verilerini kaldırmanıza olanak tanır. Bu işlem genellikle meta verileri 'kaldırma' olarak adlandırılır. Bu işlevi sunan çevrimiçi araçlar da mevcuttur.
Facebook, Instagram ve Twitter gibi çoğu sosyal medya platformu, kullanıcı gizliliğini korumak için resimlerden EXIF verilerini otomatik olarak kaldırır.
EXIF verileri, diğer detayların yanı sıra kamera modeli, çekim tarihi ve saati, odak uzaklığı, pozlama süresi, diyafram, ISO ayarı, beyaz dengesi ayarı ve GPS konumu gibi bilgileri içerebilir.
Fotoğrafçılar için EXIF verileri, belirli bir fotoğraf için kullanılan tam ayarları anlamada değerli bir rehberdir. Bu bilgi, teknikleri geliştirmeye veya gelecekteki çekimlerde benzer koşulları yeniden oluşturmaya yardımcı olabilir.
Hayır, yalnızca dijital kameralar ve akıllı telefonlar gibi EXIF meta verilerini destekleyen cihazlarda çekilen resimler bu verileri içerir.
Evet, EXIF verileri Japonya Elektronik Endüstrileri Geliştirme Birliği (JEIDA) tarafından belirlenen bir standardı izler. Ancak, bazı üreticiler ek, kendilerine özgü bilgiler ekleyebilir.
JPEG 2000 Kod Akışı olarak da bilinen J2C görüntü formatı, JPEG 2000 standartları paketinin bir parçasıdır. JPEG 2000'in kendisi, Joint Photographic Experts Group komitesi tarafından orijinal JPEG standardının yerini almak amacıyla oluşturulmuş bir görüntü sıkıştırma standardı ve kodlama sistemidir. JPEG 2000 standardı, JPEG'e göre yüksek esnekliğe ve gelişmiş performansa sahip yeni bir görüntü kodlama sistemi sağlama hedefi ile oluşturulmuştur. JPEG formatının düşük bit hızlarında zayıf performans ve ölçeklenebilirlik eksikliği gibi bazı sınırlamalarını gidermek için tasarlanmıştır.
JPEG 2000, orijinal JPEG standardında kullanılan ayrık kosinüs dönüşümü (DCT) yerine dalgacık dönüşümü kullanır. Dalgacık dönüşümü, daha yüksek bir ölçeklenebilirlik derecesi ve kayıpsız sıkıştırma gerçekleştirme olanağı sağlar; bu da orijinal görüntünün sıkıştırılmış verilerden mükemmel bir şekilde yeniden oluşturulabileceği anlamına gelir. Bu, sıkıştırma işlemi sırasında kalıcı olarak bazı görüntü bilgilerini kaybeden orijinal JPEG'in kayıplı sıkıştırmasına göre önemli bir avantajdır.
J2C dosya formatı, özellikle JPEG 2000'in kod akışını ifade eder. Bu kod akışı, JP2 (JPEG 2000 Bölüm 1 dosya formatı), JPX (JPEG 2000 Bölüm 2, genişletilmiş dosya formatı) ve MJ2 (video için Motion JPEG 2000 dosya formatı) gibi çeşitli kapsayıcı formatlara gömülebilen gerçek kodlanmış görüntü verileridir. J2C formatı, esasen bir kapsayıcı format tarafından sağlanabilecek herhangi bir ek meta veri veya yapı içermeyen ham, kodlanmış görüntü verileridir.
J2C formatının temel özelliklerinden biri, aynı dosya içinde hem kayıpsız hem de kayıplı sıkıştırmayı desteklemesidir. Bu, kayıpsız sıkıştırma için tersinir bir dalgacık dönüşümü ve kayıplı sıkıştırma için tersinmez bir dalgacık dönüşümü kullanılmasıyla elde edilir. Kayıpsız ve kayıplı sıkıştırma arasındaki seçim, görüntünün fayans bazında yapılabilir ve içeriğin önemine bağlı olarak yüksek kaliteli ve düşük kaliteli bölgelerin bir karışımına olanak tanır.
J2C formatı ayrıca, "ilerici kod çözme" olarak bilinen bir özelliği destekleyerek oldukça ölçeklenebilirdir. Bu, görüntünün düşük çözünürlüklü bir sürümünün önce kodunun çözülebileceği ve görüntü verilerinin daha fazlası alındıkça veya işlendikçe daha yüksek çözünürlüklü ardışık katmanların takip edebileceği anlamına gelir. Bu, bant genişliğinin sınırlı olabileceği ağ uygulamaları için özellikle kullanışlıdır, çünkü tam, yüksek çözünürlüklü görüntü hala indirilirken görüntünün hızlı bir önizlemesine olanak tanır.
J2C formatının bir diğer önemli yönü, ilgi alanlarını (ROI) desteklemesidir. ROI kodlamasıyla, görüntünün belirli bölümleri görüntünün geri kalanından daha yüksek bir kalitede kodlanabilir. Bu, görüntünün belirli alanlarının daha önemli olduğu ve daha yüksek doğrulukla korunması gerektiği durumlarda, örneğin bir portredeki yüzler veya bir belgedeki metin gibi durumlarda kullanışlıdır.
J2C formatı ayrıca, iletim sırasında veri kaybına karşı daha dayanıklı hale getiren gelişmiş hata dayanıklılığı özelliklerini de içerir. Bu, hata düzeltme kodlarının kullanılması ve kod akışının kayıp paketlerin kurtarılmasına izin verecek şekilde yapılandırılmasıyla elde edilir. Bu, J2C'yi güvenilmez ağlar üzerinden görüntü iletmek veya potansiyel veri bozulmasının etkisini en aza indirecek şekilde görüntü depolamak için iyi bir seçim haline getirir.
J2C'deki renk uzayı işleme de orijinal JPEG'e göre daha gelişmiştir. Format, gri tonlama, RGB, YCbCr ve diğerleri dahil olmak üzere çok çeşitli renk uzaylarını destekler. Ayrıca, aynı görüntünün farklı fayanslarında farklı renk uzaylarının kullanılmasına izin vererek görüntülerin nasıl kodlandığı ve temsil edildiği konusunda ek esneklik sağlar.
J2C formatının sıkıştırma verimliliği, bir diğer güçlü yönüdür. Dalgacık dönüşümü ve aritmetik kodlama gibi gelişmiş entropi kodlama tekniklerini kullanarak J2C, özellikle daha düşük bit hızlarında orijinal JPEG'e göre daha yüksek sıkıştırma oranları elde edebilir. Bu, depolama alanı veya bant genişliğinin önemli olduğu mobil cihazlar veya web uygulamaları gibi uygulamalar için onu çekici bir seçenek haline getirir.
Birçok avantajına rağmen, J2C formatı orijinal JPEG formatına kıyasla yaygın bir şekilde benimsenmemiştir. Bunun nedeni kısmen, görüntü kodlamak ve kodunu çözmek için daha fazla hesaplama kaynağı gerektiren JPEG 2000 standardının daha büyük karmaşıklığından kaynaklanmaktadır. Ek olarak, orijinal JPEG formatı birçok sistemde derinlemesine yerleşmiştir ve yeni bir standardın yer edinmesini zorlaştıran çok sayıda yazılım ve donanım desteğine sahiptir.
Bununla birlikte, belirli uzmanlık alanlarında, J2C formatı özel özellikleri nedeniyle tercih edilen seçim haline gelmiştir. Örneğin, tıbbi görüntülemede kayıpsız sıkıştırma gerçekleştirme yeteneği ve yüksek dinamik aralık ve yüksek bit derinliğine sahip görüntüleri destekleme, J2C'yi ideal bir format haline getirir. Benzer şekilde, dijital sinema ve video arşivlemede, formatın yüksek sıkıştırma oranlarında yüksek kalitesi ve ölçeklenebilirlik özellikleri oldukça değerlidir.
Bir J2C görüntüsünün kodlama süreci birkaç adımı içerir. İlk olarak, görüntü bağımsız olarak işlenebilen fayanslara bölünür. Bu fayanslama, paralel işlemeyi sağlar ve kodlama ve kod çözme işlemlerinin verimliliğini artırabilir. Daha sonra her fayans, kayıpsız veya kayıplı sıkıştırmanın istenip istenmediğine bağlı olarak tersinir veya tersinmez bir dalgacık dönüşümü kullanılarak dönüştürülür.
Dalgacık dönüşümünden sonra, katsayılar nicelenir; bu, dalgacık katsayılarının hassasiyetinin azaltılmasını içerir. Kayıpsız sıkıştırmada, niceleme bu adımı atlar, çünkü niceleme hatalara neden olur. Nicelenmiş katsayılar daha sonra, görüntü içeriğinin istatistiksel özelliklerinden yararlanarak verilerin boyutunu azaltan aritmetik kodlama kullanılarak entropi kodlanır.
Kodlama sürecindeki son adım, kod akışının birleştirilmesidir. Her fayans için entropi kodlu veriler, görüntüyü ve nasıl kodlandığını tanımlayan başlık bilgileriyle birleştirilir. Bu, görüntünün boyutu, fayans sayısı, kullanılan dalgacık dönüşümü, niceleme parametreleri ve diğer ilgili veriler hakkındaki bilgileri içerir. Ortaya çıkan kod akışı daha sonra bir J2C dosyasında saklanabilir veya bir kapsayıcı formata gömülebilir.
Bir J2C görüntüsünün kodunu çözmek, esasen kodlama sürecini tersine çevirmeyi içerir. Kod akışı, başlık bilgilerini ve her fayans için entropi kodlu verileri çıkarmak üzere ayrıştırılır. Entropi kodlu veriler daha sonra nicelenmiş dalgacık katsayılarını kurtarmak için kodunun çözülür. Görüntü kayıplı sıkıştırma kullanılarak sıkıştırılmışsa, katsayılar daha sonra orijinal değerlerine yaklaştırmak için nicelenir. Ters dalgacık dönüşümü, görüntüyü dalgacık katsayılarından yeniden oluşturmak için uygulanır ve fayanslar son görüntüyü oluşturmak için bir araya getirilir.
Sonuç olarak, J2C görüntü formatı, daha iyi sıkıştırma verimliliği, ölçeklenebilirlik ve kayıpsız sıkıştırma gerçekleştirme yeteneği de dahil olmak üzere orijinal JPEG formatına göre çeşitli avantajlar sunan güçlü ve esnek bir görüntü kodlama sistemidir. JPEG ile aynı yaygınlık düzeyine ulaşmamış olsa da, yüksek kaliteli görüntüler gerektiren veya belirli teknik gereksinimleri olan uygulamalar için oldukça uygundur. Teknolojinin gelişmeye devam etmesi ve daha gelişmiş görüntü kodlama sistemlerine olan ihtiyacın artmasıyla birlikte, J2C formatı çeşitli alanlarda daha fazla benimsenme görebilir.
Bu dönüştürücü tamamen tarayıcınızda çalışır. Bir dosya seçtiğinizde, belleğe okunur ve seçilen biçime dönüştürülür. Ardından dönüştürülen dosyayı indirebilirsiniz.
Dönüştürmeler anında başlar ve çoğu dosya bir saniyeden kısa sürede dönüştürülür. Daha büyük dosyalar daha uzun sürebilir.
Dosyalarınız asla sunucularımıza yüklenmez. Tarayıcınızda dönüştürülürler ve dönüştürülen dosya daha sonra indirilir. Dosyalarınızı asla görmeyiz.
JPEG, PNG, GIF, WebP, SVG, BMP, TIFF ve daha fazlası dahil olmak üzere tüm resim formatları arasında dönüştürmeyi destekliyoruz.
Bu dönüştürücü tamamen ücretsizdir ve her zaman ücretsiz olacaktır. Tarayıcınızda çalıştığı için sunucular için ödeme yapmamıza gerek yoktur, bu nedenle sizden ücret almamıza gerek yoktur.
Evet! İstediğiniz kadar dosyayı aynı anda dönüştürebilirsiniz. Sadece eklerken birden fazla dosya seçin.