OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia służąca do konwersji różnych typów dokumentów, takich jak zeskanowane dokumenty papierowe, pliki PDF czy obrazy utworzone za pomocą kamery cyfrowej, na edytowalne i przeszukiwalne dane.
W pierwszym etapie OCR, obraz dokumentu tekstowego jest skanowany. Może to być zdjęcie lub zeskanowany dokument. Celem tego etapu jest stworzenie cyfrowej kopii dokumentu, zamiast wymagać ręcznej transkrypcji. Dodatkowo, proces cyfryzacji może także pomóc w zwiększeniu trwałości materiałów, ponieważ może zmniejszyć ilość manipulacji delikatnymi źródłami. Po zdigitalizowaniu dokumentu, oprogramowanie OCR dzieli obraz na pojedyncze znaki do rozpoznania. Nazywa się to procesem segmentacji. Segmentacja dzieli dokument na linie, słowa a ostatecznie pojedyncze znaki. Podział ten jest skomplikowanym procesem z uwagi na mnogość zaangażowanych czynników - różne czcionki, różne rozmiary tekstu i zróżnicowane wyrównanie tekstu, aby wymienić tylko kilka. Po segmentacji, algorytm OCR wykorzystuje rozpoznawanie wzorców, aby zidentyfikować każdy pojedynczy znak. Dla każdego znaku, algorytm porównuje go z bazą kształtów znaków. Najbliższe dopasowanie jest następnie wybierane jako identyfikacja znaku. W rozpoznawaniu cech, bardziej zaawansowanej formie OCR, algorytm bada nie tylko kształt, ale także bierze pod uwagę linie i krzywe w wzorcu. OCR ma liczne praktyczne zastosowania - od cyfryzacji dokumentów drukowanych, umożliwiając usługi tekstu na mowę, automatyzując procesy wprowadzania danych, aż po pomoc użytkownikom z wadą wzroku w lepszym interakcji z tekstem. Warto jednak zauważyć, że proces OCR nie jest nieomylny i może popełniać błędy, szczególnie przy niskiej rozdzielczości dokumentów, skomplikowanych czcionek, czy źle wydrukowanych tekstach. Stąd, dokładność systemów OCR znacznie różni się w zależności od jakości oryginalnego dokumentu i specyfikacji używanego oprogramowania OCR. OCR jest kluczową technologią w nowoczesnych praktykach ekstrakcji i digitalizacji danych. Oszczędza znacznie czasu i zasobów, zmniejszając potrzebę ręcznego wprowadzania danych i zapewniając niezawodne, efektywne podejście do przekształcania dokumentów fizycznych na format cyfrowy.
Optical Character Recognition (OCR) to technologia używana do konwersji różnych rodzajów dokumentów, takich jak zeskanowane dokumenty papierowe, pliki PDF lub obrazy zrobione cyfrowym aparatem fotograficznym, na edytowalne i przeszukiwalne dane.
OCR działa poprzez skanowanie obrazu wejściowego lub dokumentu, segmentację obrazu na indywidualne znaki, a następnie porównanie każdego znaku z bazą danych kształtów znaków za pomocą rozpoznawania wzorców lub rozpoznawania cech.
OCR jest używany w różnych sektorach i aplikacjach, w tym do digitalizacji wydrukowanych dokumentów, włączania usług tekst-na-mowę, automatyzacji procesów wprowadzania danych i pomocy osobom niewidomym w lepszej interakcji z tekstem.
Pomimo wielkiego postępu w technologii OCR, nie jest ona nieomylna. Dokładność może różnić się w zależności od jakości oryginalnego dokumentu i specyfiki używanego oprogramowania OCR.
Chociaż OCR jest głównie przeznaczony dla tekstu drukowanego, niektóre zaawansowane systemy OCR są także w stanie rozpoznać jasne, konsekwentne pismo odręczne. Jednak zazwyczaj rozpoznawanie pisma odręcznego jest mniej dokładne ze względu na dużą różnorodność indywidualnych stylów pisania.
Tak, wiele systemów oprogramowania OCR potrafi rozpoznawać wiele języków. Ważne jest jednak, aby upewnić się, że konkretny język jest obsługiwany przez oprogramowanie, którego używasz.
OCR to skrót od Optical Character Recognition i służy do rozpoznawania tekstu drukowanego, natomiast ICR, czyli Intelligent Character Recognition, jest bardziej zaawansowany i służy do rozpoznawania tekstu pisanego odręcznie.
OCR najlepiej radzi sobie z czytelnymi, łatwymi do odczytania fontami i standardowymi rozmiarami tekstu. Chociaż może pracować z różnymi fontami i rozmiarami, dokładność zwykle maleje przy niecodziennych fontach lub bardzo małych rozmiarach tekstu.
OCR może mieć problemy z dokumentami o niskiej rozdzielczości, złożonymi czcionkami, źle wydrukowanymi tekstami, pismem odręcznym oraz dokumentami z tłem, które przeszkadza w tekście. Ponadto, mimo że może obsługiwać wiele języków, nie jest w stanie idealnie pokryć wszystkich języków.
Tak, OCR potrafi skanować kolorowy tekst i tło, choć zazwyczaj jest skuteczniejszy w przypadku wysokokontrastowych kombinacji kolorów, takich jak czarny tekst na białym tle. Dokładność może spadać, gdy kolor tekstu i tła nie tworzą wystarczającego kontrastu.
PlayStation 2 (PS2) wykorzystuje zastrzeżony format obrazu zoptymalizowany pod kątem jego unikalnej architektury sprzętowej. Format ten wykorzystuje syntezator grafiki i jednostki wektorowe PS2, aby umożliwić wydajne przechowywanie i renderowanie grafiki 2D. Obrazy są przechowywane przy użyciu różnych trybów kolorów, technik kompresji i układów danych, aby zrównoważyć jakość wizualną i wykorzystanie pamięci.
Głównymi trybami kolorów używanymi w obrazach PS2 są 32-bitowy RGBA, 24-bitowy RGB, 16-bitowy RGB (565 lub 5551) oraz 4-bitowy lub 8-bitowy indeksowany kolor z CLUT (tablicą kolorów). 32-bitowy RGBA zapewnia najwyższą jakość z kanałem alfa dla przezroczystości, podczas gdy 4-bitowy indeksowany poświęca jakość na rzecz mniejszego rozmiaru pliku. Tryby 16-bitowego RGB stanowią kompromis. Wybrany tryb kolorów wpływa na wykorzystanie pamięci oraz maksymalną możliwą szczegółowość i głębię kolorów grafiki.
Grafika PS2 może opcjonalnie używać palet dla indeksowanych trybów kolorów. Paleta lub CLUT to tabela mapująca 4-bitowe lub 8-bitowe wartości indeksów na 16-bitowe lub 24-bitowe kolory RGB. Używanie palet umożliwia uzyskanie bardziej wizualnie bogatej grafiki przy mniejszym zapotrzebowaniu na pamięć w porównaniu z bezpośrednimi trybami kolorów, ale wiąże się to z ograniczeniem do zaledwie 16 lub 256 unikalnych kolorów na obraz. Palety najlepiej nadają się do prostszej grafiki, takiej jak sprite'y 2D, tekst i elementy interfejsu użytkownika.
Do kompresji danych obrazu PS2 stosuje się kilka technik w celu oszczędzania ograniczonej pamięci. Najprostszą z nich jest kodowanie długości przebiegu (RLE), które zastępuje powtarzające się sekwencje identycznych wartości liczbą i samą wartością. Na przykład „AAAAAAABBCCCCCC” zostałoby skompresowane do „7A2B6C”. Ten bezstratny algorytm jest szybki i skuteczny w kompresji obrazów z wieloma sąsiadującymi przebiegami tego samego koloru.
Bardziej zaawansowane metody kompresji obrazu PS2 wykorzystują właściwości ludzkiego układu wzrokowego, aby odrzucić niezauważalne informacje. Te stratne algorytmy analizują bloki obrazu i selektywnie odrzucają dane o wyższej częstotliwości i precyzji kolorów, na które oko jest mniej wrażliwe. Sprzęt PS2 natywnie obsługuje formę kwantyzacji wektorowej i kodowania obcinania bloków dostosowanego do jego jednostek wektorowych. Poprzez połączenie skompresowanych danych obrazu z paletami CLUT można wydajnie przechowywać i renderować szczegółową grafikę.
Kanał graficzny PS2 opiera się na rysowaniu teksturowanych trójkątów. Obrazy przeznaczone do mapowania na powierzchnie 3D są przechowywane jako tekstury 2D. Aby kontrolować sposób próbkowania, filtrowania i nakładania tekstur na powierzchnie, tekstury PS2 zawierają mipmapy. Są to wstępnie obliczone, pomniejszone wersje tekstury w pełnym rozmiarze, które redukują artefakty, gdy teksturowana powierzchnia jest oglądana pod kątem lub z odległości. Pojedyncza tekstura PS2 składa się z obrazu w pełnym rozmiarze, a następnie z sekwencji kolejnych pomniejszonych mipmap.
Dane graficzne PS2 są układane w pamięci w unikalny sposób, aby umożliwić sprzętowi wydajny dostęp do pikseli obrazu. Dane kolorów mogą być dzielone na oddzielne bitplany lub przechowywane w splecionych wzorach w pamięci VRAM. Aby zmaksymalizować wydajność renderowania, konieczne jest dokładne rozważenie sposobu rozmieszczenia danych. Syntezator grafiki jest zoptymalizowany do renderowania obrazów i tekstur, które są zgodne z tymi specjalistycznymi konwencjami układu danych.
Oprócz samych danych obrazu grafika PS2 często polega na towarzyszących metadanych. W przypadku sprite'ów obejmuje to właściwości takie jak pozycja, skala, obrót i tryb mieszania alfa. W przypadku tekstur 3D metadane określają szczegóły, takie jak wymiary, tryb kolorów, kompresja, liczba poziomów mipmap, zasady zawijania i zaciskania tekstury oraz tryb filtrowania tekstury. Te metadane instruują PS2, jak przetwarzać i stosować obrazy.
Ten konwerter działa całkowicie w Twojej przeglądarce. Kiedy wybierasz plik, jest on wczytywany do pamięci i konwertowany na wybrany format. Następnie możesz pobrać skonwertowany plik.
Konwersje zaczynają się natychmiast, a większość plików jest konwertowana w mniej niż sekundę. Większe pliki mogą wymagać więcej czasu.
Twoje pliki nigdy nie są przesyłane na nasze serwery. Są konwertowane w Twojej przeglądarce, a następnie pobierany jest skonwertowany plik. Nigdy nie widzimy Twoich plików.
Obsługujemy konwersję między wszystkimi formatami obrazów, w tym JPEG, PNG, GIF, WebP, SVG, BMP, TIFF i więcej.
Ten konwerter jest całkowicie darmowy i zawsze będzie darmowy. Ponieważ działa w Twojej przeglądarce, nie musimy płacić za serwery, więc nie musimy Cię obciążać opłatami.
Tak! Możesz konwertować tyle plików, ile chcesz na raz. Wystarczy wybrać wiele plików podczas ich dodawania.